. . .

..

به یه بچه­ی پنج ساله درس میدم. چون مادرش ازم خواسته. به درخواست مادرش احترام گذاشتم. حالا اونها دلشون به حال من میسوزه که با مدرک فوق لیسانس، دارم به بچه­ی اونها، درس اول ابتدایی میگم. از طرف دیگه، پیش بقیه­ی مردم، پوز میدن که یه معلم فوق لیسانس به بچه شون درس میده.

 

بار الها!

هر که تو را شناخت

جان را چه کند؟

قرزند و عیال و خانمان را

چه کند؟

دیوانه کنی

هر دو جهانش بخشی

دیوانه ی تو...

هر دو جهان را چه کند؟

فصل ، فصلِ ضعیف شدن نیست.