تعصب

تا همین چند روز پیش فکر میکردم که باید تسلی خاطر باشم. دقیق تر بگم چون هم آرام بودم و هم تحصیلکرده میبایست آدم مهربانی باشم.

ریشه های این اندیشه که هنوز جرئت ندارم تعصبش بنامم بسیار عمیق بود چرا که همچنان باقیست.

دیگران

دیگران میگن من خیلی فعالم

.

.

کم کم به جایی میرسیم که هیچ وابستگی به هرآنچه دیگران می اندیشند نخواهیم داشت.

طراح رقص

من طراح رقص هستم

و خوشبختم

خوشبخت کسی است که تمایل طبیعی اش را پی میگیرد.

فلسفه ی ترجیحی ام

من بی اعتماد به نفس نمیتونم زندگی کنم و همین هم منو در برابر بعضی آدمها ضعیف میکنه.

فلسفه ی یقینی ام

علی رغم انزجارم از رنج، رنج یک واقعیت است.

شبها

شبها، زمان آهسته و بدون زحمت میگذرد و من خسته از بازخواندن دائمی فکرم به نظم، بی آنکه متوجه شده باشم به صبح میرسم...

امروز

به یکباره کنجکاویم را نسبت به دوستانم از دست داده ام. میتوانم هزاران دلیل را که میتواند این آدم ها را جذاب کند پیش چشم بیاورم. میتوانم به دفاع برخیزم و مدافعشان باشم. میتوانم زیباییشان را بازسازی کنم...

 

اما دل من سکوت پیشه کرده است