آدم با رنج و چهره ی غالبا زشت اون زندگی میکنه و بهاش رو هم میده/
بهای رنج، گستاخی و جسارت و ویران کردنه../
من میدونم آدمهای ضعیف و رنجور چه روحی دارند/ و فکر میکنم میدونم آدمهای پردل و قابل احترام چه روحی دارند
و همین کافیه که حالم رو *اغیار* کنه.
آدم با رنج و چهره ی غالبا زشت اون زندگی میکنه و بهاش رو هم میده/
بهای رنج، گستاخی و جسارت و ویران کردنه../
من میدونم آدمهای ضعیف و رنجور چه روحی دارند/ و فکر میکنم میدونم آدمهای پردل و قابل احترام چه روحی دارند
و همین کافیه که حالم رو *اغیار* کنه.
من نه همه چیز هستم و نه همه چیز را دارا هستم
آری، من بیش از آنکه عشق داشته باشم "روح"دارم
بیش از آنکه تمنا داشته باشم "بخت" دارم
و بیش از آنکه در امکان من است "امید" دارم
بله، من وطن ندارم
آرزو میکنم که در دنیایی "جالب" زندگی کنی.
آدمهای دنیای "جالب" دل بهم زن هستن.
آدمهای دنیای "جالب"، چنان پوسته ی ضخیمی از ابتذال پیدا کردن
که حس تحقیر انسانهای خوب، شکل کلی احساساتشون شده